Frozer shoulder

Frozen shoulder betekent letterlijk ‘bevroren schouder’. De bewegingsmogelijkheid van het schoudergewricht is sterk verminderd door verstijving van het gewrichtskapsel. Patiënten ervaren in het eerste stadium vaak pijnklachten die moeilijk thuis te brengen zijn en vaak ook niet een duidelijke diagnose (kunnen) krijgen bij de meeste hulpverleners. Vaak is de oorzaak van een ‘frozen shoulder’ niet bekend, dit wordt een primaire frozen shoulder genoemd. Als de oorzaak wel bekend is, spreekt men van een secundaire frozen shoulder, bekende oorzaken zijn:

–   Na langdurige immobilisatie (na schouderoperatie of fractuur)
–   Na een trauma (bijvoorbeeld een val)
–   Na een hartinfarct, open hartoperatie of herseninfarct met verlamming

Daarnaast is bekend dat patiënten met suikerziekte (diabetes mellitus) een verhoogde kans hebben op het ontwikkelen van een frozen shoulder.

Beloop

Bij een frozen shoulder zijn 3 kenmerkende fasen te onderscheiden, die zeer geleidelijk in elkaar overlopen.

De ontstekingsfase

In deze fase overheersen de pijnklachten. De pijnklachten verergeren bij bewegen of reiken, er treden vaak plotselinge pijnscheuten op. Ook ervaren patiënten vaak nachtelijke pijn, waardoor de nachtrust verstoord wordt. Door de pijn gaat men de schouder ontzien en minder bewegen. We zien vaak een verkrampte houding met een verhoogde spanning van schouderblad-, nek- en rugspieren. In deze fase kan het gewenst zijn dat u wordt doorverwezen naar het Martiniziekenhuis/UMCG, afdeling revalidatie, voor een intra-articulaire injectie (in het gewricht) in de schouder onder röntgendoorlichting. De praktijk heeft gedurende de laatste 30 jaar een samenwerkingsverband opgebouwd met als gevolg dat u zeer snel terecht kunt.

De verstijvingsfase

In deze fase verminderd de pijn en treedt de bewegingsbeperking op de voorgrond. De patiënt is beperkt in de dagelijkse activiteiten, zoals haren wassen, de jas aantrekken of hoog reiken. In deze fase is het van belang dat u op gedoseerde wijze fysiotherapie krijgt. De behandeling geschiedt altijd één op één.

De herstelfase

Tijdens de herstelfase verbetert de beweeglijkheid van de schouder, ervaart de patiënt steeds minder beperkingen en kan de patiënt steeds meer dagelijkse handelingen op normale wijze uitvoeren. Ook in deze fase is specifieke fysiotherapie één op één geïndiceerd. Om de kans op latere restklachten tot een minimum te beperken, is volledig herstel van de normale bewegelijkheid van de schouder nodig.

Duur frozen shoulder

De totale behandeling van een frozen shoulder, tot het moment dat de schouder weer maximaal kan bewegen, duurt gemiddeld een jaar. De duur is onder andere afhankelijk van het moment waarop de behandeling begint. Daarnaast kunnen er per individu gezondheidsfactoren meespelen die een positief of negatief effect hebben op het totale herstel. Zonder behandeling gaat een frozen shoulder vanzelf over na drie jaar, al dan niet met restbeperkingen. De waarde van een adequate fysiotherapeutische behandeling ligt hem in het feit dat er in de meeste gevallen sprake is van een verkorte duur en daardoor minder kans op restklachten.